Interview met een lid van Enschede Energie 

Aangenaam, kan je meer over jezelf vertellen?
Mijn naam is Sam van Gentevoort en ik ben 37 jaar. Ik heb gestudeerd in Enschede en woon er samen met Marjolijn. Lauren en Silvijn zijn onze kinderen van 6 en 8. Wat mij aanspreekt aan Enschede is dat je bijna alle faciliteiten en mogelijkheden hebt van een grote stad, maar dat het gemoedelijker is. Alles ligt op fietsafstand, wonen is betaalbaarder dan vergelijkbare steden en de natuur is dichtbij. Tijdens mijn studie heb ik het vertaalbureau Fairlingo opgericht. Ik ben opgegroeid op Vlieland en heb altijd al interesse gehad in de natuur en samenhangende vraagstukken op klimaat en sociaal economisch gebied. Ik vind het belangrijk dat we goed met de aarde om gaan zodat generaties na ons ook nog een leefbare planeet hebben. Daarom zijn we met het bedrijf een B Corp geworden. (https://www.bcorporation.net/en-us/) B Corp is een internationale beweging met een certificering voor bedrijven die worden beoordeeld op de impact op sociale en milieuaspecten.

Waarom ben je lid geworden?
Ik ben geïnspireerd door de documentaire ‘We the power’ over energiecoöperaties. Door zoveel mogelijk lokaal, duurzame energie op te wekken en in eigendom te hebben kan een vitaal energie ecosysteem ontstaan. Ik draag daar graag een steentje aan bij. Ik geloof ook in het model van coöperaties, omdat het kan helpen bij het verkleinen van de ongelijkheid en polarisatie. Daarnaast draagt het coöperatieve model bij aan meer milieubewustzijn. Het is denk ik van belang om de uitdagingen van deze tijd zo holistisch mogelijk te benaderen. Alleen het plaatsen van veel zonnepanelen en windmolens is niet de oplossing. We hebben al 6 van de 9 planetaire grenzen overschreden en maar een klein deel hangt direct samen met de energievoorziening. Andere planetaire grenzen worden overschreden door onze consumptie. We hebben maar één aarde, maar een gemiddelde Nederlander heeft een ecologisch voetafdruk ter grote van drie aardes. Enschede Energie probeert vanuit het coöperatieve model bij te dragen aan een leefbare aarde en begint hiermee lokaal. Dat spreekt me aan.

Welke kansen zie je?
Een inspirerend voorbeeld vind ik het Deense Eiland Samsø. Dit eiland is bijna geheel zelfvoorzienend op energiegebied. In 1997 accepteerde Samsø de uitdaging van de Deense minister van Milieu om binnen tien jaar een plan voor lokale energietransitie te realiseren. Dit initiatief leidde tot de oprichting van dorpsverwarming, de bouw van windmolens en het gebruik van andere duurzame energiebronnen. Op Samsø zijn de energie-initiatieven ook vaak opgezet op basis van het coöperatieve model. Desondanks blijft het domein vervoer & mobiliteit een uitdaging, omdat elektrische auto’s voor veel huishoudens nog kostbaar zijn. Samsø betrok de lokale gemeenschap actief bij hun duurzaamheidsinitiatieven en financiering. Het bestuur van het eiland zette met een beetje hulp een stip op de horizon. Het is tevens een Milieubewuste Gemeenschap. De inwoners van Samsø hebben een sterk milieubewustzijn. Dit komt tot uiting in hun levensstijl, gemeenschapsinitiatieven en de manier waarop ze hun natuurlijke hulpbronnen beheren.

Enschede heeft meer inwoners dan Samsø, maar als het een klein eiland lukt zou het voor een stad met meer talent en schaalvoordelen ook haalbaar moeten zijn.

Hoe wil je graag bijdragen als lid?
Ik ben natuurlijk lid en buurtaandeelhouder. Het lijkt mij ook waardevol om bij te dragen aan een werkgroep of als investeerder. Daarnaast proberen we thuis zoveel mogelijk energie te besparen en zelf op te wekken. We hebben een jaren dertig huis waar nog niks was gedaan. We hebben het dak en de muren geïsoleerd. Het glas vervangen voor hr++ glas, Infraroodpanelen, zonnepanelen, waarvan een deel tweedehands is. Interessant is dat tweedehands zonnepanelen minder milieu impact hebben en de kilowattprijs ook ongeveer 50% lager is. Belangrijk alleen is dat er genoeg dakoppervlak is omdat de opbrengst per paneel wat lager is en het aanschaffen kost meer tijd. De vervolgstappen die we willen nemen zijn vloerisolatie en een warmtepomp. Bij mijn bedrijf gebruiken we groene stroom en hebben we bijgedragen om het pand waarin we gevestigd zijn te verduurzamen met bijvoorbeeld dubbel glas.

Graag deel ik tot slot de ontwikkeling van postgroei. Dat is de beweging die pleit voor een afname van consumptie om zo écht impact te hebben en de aarde leefbaar te houden. Deze beweging zet in op de kwaliteit van leven en niet op kwantiteit in consumptie. NRC had in maart vorig jaar een mooi interview met econoom-antropoloog Jason Hickel. Dat inspireerde me ook om meer te weten te komen over de postgroei beweging. Waarschijnlijk is postgroei een onderdeel van de oplossing om binnen de grenzen van de aarde te blijven. Ik draag graag bij aan dit soort initiatieven.